Het grote deel van de opvoeding begint met het voorkomen, stoppen of corrigeren van ongewenst gedrag. Corrigeren doe je niet zomaar, het werkt alleen positief op het juiste moment en de juiste manier.
Honden corrigeren elkaar onderling ook. Op zich is dat heel natuurlijk gedrag. Tussen honden gelden echter duidelijke gedragscodes: alleen een ranghogere hond mag een ranglagere hond corrigeren. Daarom is het zo belangrijk dat het de hond duidelijk is dat je als zijn baas een ranghogere positie inneemt dan de hond. Ranghoger zijn dan de hond gaat bij veel honden echter niet van zelf. Dat heeft alles te maken met een dagelijkse manier van omgaan met de hond (zie de basis).
Er is echter nog een heel belangrijke gedragscode tussen honden: Wanneer een hond een ranglagere hond corrigeert, zal hij stoppen met corrigeren wanneer de andere hond zich heel deemoedig (onderdanig) opstelt. Dit kan een hond bijvoorbeeld doen door op zich rug te gaan liggen. Instinctmatig houdt een hond op met corrigeren wanneer zijn 'slachtoffer' zich op de rug gooit en heel stil blijft liggen. Dit betekent dat ook een baas die zijn hond corrigeert, hiermee direct moet stoppen als de hond erg deemoedig gaat doen en/of op zijn rug gaat liggen. Door gaan met corrigeren in zo'n situatie kan er voor zorgen dat de hond grote angst krijgt voor een correctie van de baas! Dit zijn situaties waarin een hond zeker zal bijten. Net als de hond zou doen bij een aanval naar een andere hond. Ik zal duidelijk noemen dat mijn methode niet in staat is om agressieve neigingen van welke hond dan ook te onderdrukken. Het instinct om te bijten is niet iets wat kan worden afgeleerd: het is een deel van de persoonlijkheid van de hond, zijn bek hoort ook bij zijn manier van communiceren. Wat ik echter wel kan is mensen leren anders hun hond te banaderen waarbij je agressief gedrag kan omzeilen.
Juist het vertrouwen dat de baas stopt met corrigeren wanneer de hond aangeeft dat hij zich duidelijk ondergeschikt maakt aan de baas, geeft honden de rust en zekerheid om een vertrouwensband met de baas te kunnen opbouwen. Valt deze zekerheid weg, dan moet een hond eigenlijk steeds op zijn hoede zijn om te voorkomen dat hij iets doet waardoor de baas hem zou kunnen corrigeren. Honden worden hierdoor onzeker, wantrouwend en zullen om het minste in de stress kunnen schieten en kunnen reageren met angstagressie.
Realiseert je zich ook altijd dat de manier van corrigeren ook moet passen bij het karakter van de hond. Bij een gevoelige zachtaardige hond is een streng uitgesproken NEE of knippen met de vingers misschien al snel voldoende terwijl een ongevoelige stoere hond zich hiervan wellicht weinig zal aantrekken. Corrigeer een hond in ieder geval nooit op basis van pijn! Wanneer een hond ongewenst gedrag laat zien, bedenk dan in welke fase van 0 tot 10 de hond zit. 0 is dan helemaal ontspannen (bijna slapend) en 10 het meest gespannen of onrustig. Wanneer je hond op 6 zit qua onrust, zorg dan dat je correctie minmaal een 7 is om het te laten werken. Je merkt snel genoeg bij je hond of je te hoog of te laag zat en herstel jezelf. Het kan ook zijn wanneer een hond vrij hoog zit, bijvoorbeeld de hond valt uit naar een andere hond, en je corrigeert bijvoorbeeld met de riem, kan de hond een 'piep' of grom geven. Dit is geen pijn of agressie! Dit is alleen de (schrik) reactie van de hond en uit dat zo. Als de hond meteen rustiger is, klopt dat en weet je dat je de juiste correctie hebt gegeven. Een correctie aan de riem gebeurt nooit met een ruk naar achteren maar altijd zijwaards!
Een correctie moet altijd binnen 5 seconden na het ongewenste gedrag en het liefst meteen of tijdens het ongewenste gedrag. Omdat de hond dan de correctie kan linken aan het gedrag. Wolven kennen geen emoties als schuldgevoel, frustratie, wraak of medelijden. Wanneer wij dit als mens laten zien zal de hond het erkennen als zwakte en de kans dat de hond de correctie niet zal accepteren.
Een correctie kan door middel van verschillende methodes.
Door met je hand en gespannen vingers in de hals een 'bijt' te geven. Dit is precies wat honden bij elkaar doen. Het hoeft niet hard, maar de hond moet het wel voelen. Probeer het maar eens op je zelf. Discipline geven en corrigeren gebeurd altijd zonder iets te zeggen. Wanneer wij stem gebruiken kan de hond eventueel onze emotie in onze stem horen, dat maakt de hond juist onrustig.
Soms is het nodig om je hond op zijn rug of zij te leggen. Dit omdat de hond dominant is of agressief. Soms is het ook goed om het zo nu en dan even te doen zodat de hond onderdanigheid ervaart. Onderdanig zijn voor een dominante hond is iets wat de hond moet leren. Het moet zich leren overgeven en te ontspannen. Door dit te oefenen kan de hond het leren.
Wanneer je je hand weg haalt moet de hond nog ontspannen blijven liggen. Het is belangrijk dat je pas stopt met de oefening als de hond zich totaal overgeeft en dus compleet ontspannen is. Als dit het geval is, loop je van de hond weg zonder wat te zeggen. De hond zal nu vanzelf opstaan en zijn plaats weten.
Wanneer je hond de regels weet en zijn ranglagere positie heeft geaccepteerd wordt het voor de baas vaak makkelijker om te corrigeren. De hond luisterd beter naar lichaamstaal. Je hoeft dan bijvoorbeeld alleen nog maar met je vingers te knippen of 'hé' te zeggen.
Ik knip met mijn vingers en wijs naar de grond. Mijn hond begrijp dan, dat ik ruimte wil en dus zij van de bank af moet. Ze kijkt mij niet aan, ze voelt mijn energie. Zoals ik vaker noem, het is niet het doen maar het zijn van de roedelleider. Je moet het voelen en uitstralen. Sommige mensen hebben dit van nature, sommige kunnen het leren, sommige niet.
Het enige wat we willen is dat de hond kalm en onderdanig is. Wanneer we dit bereiken lopen we van de hond weg. Zo geef je de boodschap: dit is wat ik van je vraag, ik laat je nu met rust. Honden kennen lichaamstaal als geen ander. Wanneer ik mijn hand opsteek, gaat mijn hond liggen of zitten. Het maakt mij vaak niet uit welke van de twee dit is want wanneer ik mijn hand opsteek wil ik dat ze in een ontspannen en onderdanige houding gaan, liggen of zitten maakt dan in de meeste gevallen niet uit. Wanneer je je hond kent, leer je zijn lichaamstaal kennen. Let op de oren, kop, lichaamshouding, staart en ogen. Hieraan kan je zien of de gemoedstoestand veranderd in gespannen naar ontspannen. Zodra de hond ontspant loop je weg. De hond kijkt mij hier niet aan. Dit betekend dat ze onderdanig is aan mij. Ze accepteert mijn leiderschap.
