Het ras

09-11-2011 23:59

 

De geschiedenis van de Shiba Inu.

Zoals gezegd komt de Shiba Inu uit Japan uit het gebied rond de stille oceaan, en is een zeer oud ras. De Shiba Inu  werd daar gebruikt voor de jacht op klein wild en vogels, maar ook als waakhond en gezelschapshond.

De Shiba Inu  is waakzaam, actief en vrolijk.

Met de jaren is het ras steeds populairder geworden, mede door het formaat, zijn gedrag en vooral het mooie uiterlijk.

De Shiba Inu  komt met name uit de berggebieden op de eilanden van Japan. Waar ze als wilde honden lang geleden terechtkwamen. Uit deze honden is de “Nippon Inu”ontstaan, deze wordt gezien als de voorouders van alle Japanse keesachtige rassen. De Japanners waren toen nog niet bezig met het fokken op aanleg en uiterlijk omdat jacht of herdershonden daar niet nodig waren, daardoor bleef het oude oertype in stand, de meeste waren al allround, jagers, wakers, vechters en slede honden, soms werden ze ook wel gegeten. De verschillen die zich ontwikkelde hadden te maken met de grootte en instelling op het klimaat. Op de noordelijke eilanden is het ’s winters heel koud, terwijl het in het zuiden heel warm kan zijn, dus was er veel verschil in de structuur van de vacht. Uit de “Nippon Inu”kwamen heel wat verschillende rassen voort. Begin 1900 werden er verenigingen opgericht om voor de belangen van de Japanse rassen op te komen en fok strategieën en raspunten vast te stellen. De Japanse Kennel Club (JKC) werd in 1948 opgericht, en vanaf die tijd is men over gegaan op regelgeving, het erkennen van rassen en het vaststellen van raspunten. Al voor de 2dewereldoorlog waren de goede Shiba’s al verzameld en in de oorlog had men aan aantal “ideale”Shiba’s gefokt.

Waar overigens aan het eind van de oorlog nog maar weinig van over was. Dus moest er na de oorlog een nieuwe fokzuivere Shiba komen. In 1949 vond men in Toyama een zeer typische reu, genaamd Tako, deze kreeg nummer 1 in het nieuw opgerichte register voor de Shiba Inu. Hij was 36,5 cm groot en had de kleur rood. De liefhebbers zochten verder en verzamelde 5 honden die geschikt waren voor het fokprogramma en zijn daarmee begonnen. Tegenwoordig is de Shiba Inu de populairste huishond in Japan. Er worden er ongeveer 1000 per jaar (met stamboom) geboren, in ons land zitten we nog niet eens op 5% van dit aantal.

 

De Shiba (柴犬, Shiba Inu of Shiba Ken; Japans voor kleine hond) is een japans hondenras van ongeveer 32-40 cm groot met een gewicht tussen 10 en 15 kg. Hij lijkt qua uiterlijk enigszins op zijn grote neef de Akita Inu.

De Shiba maakt een statige indruk, beschikt over veel zelfvertrouwen en straalt dat ook uit. Door zijn nieuwsgierigheid ontgaat hem niets. Hij is trouw, met name naar zijn baas (maar gedraagt zich van nature af en toe onafhankelijk), vriendelijk, waaks, blaft niet overdreven veel, maar slaat aan wanneer het nodig is. De Shiba is zeker geschikt als huishond maar vraagt om een baas die kennis van ras heeft. Van nature is het een jachthond op klein wild, vooral vogels worden rechtstandig omhoogspringend uit de lucht geplukt.

De Shiba behoort tot de zes inheemse Japanse spits rassen. De Shiba is de kleinste ervan. In de opvoeding dient men consequent te zijn. Dit is omdat angst en teruggetrokken gedrag soms genetisch worden bepaald bij een Shiba. Vandaar is een goede socialisatie onontbeerlijk.

De Shiba heeft het karakter van een leider, is goed in actieve bezigheden en kan ook goed springen en behendigheidsoefeningen doen.

Het is van nature een rustige hond en zal niet snel iets kapotmaken in huis. De Shiba kan goed alleen zijn, maar heeft wel beweging en aandacht nodig. Met mensen heeft deze hond vaak losse banden. Maar als de Shiba iemand als zijn baasje heeft erkend, dan zal hij er ook naar luisteren. De Shiba is in de regel dominant richting andere honden en krijgt door zijn dominante uiterlijk ook sneller een dominante reactie van een andere hond. De Shiba is een echte gezinshond, past zich makkelijk aan de gewoontes van zijn baas. De Shiba kan met kinderen wanneer hij hiermee is opgegroeid of goed in wordt begeleid.

De Shiba Inu kan soms ook heel eigenwijs zijn, zo is het moeilijk om ze buiten los te laten lopen, doordat ze zo dicht bij de natuur staan, kunnen ze zo achter iets aan gaan en luisteren dan niet meer. Dit jachtinstinct is voor sommige mensen niet altijd leuk. Door het soms wat eigenzinnige karakter kan de Shiba het huishouden overnemen. Hiervoor is kennis en ervaring nodig om de Shiba de baas te blijven. Ze zijn niet gemaakt door de mens en zien er dus uit zoals ze er in het 'wild' vroeger uitzagen en daar hebben ze nog veel instinct van over gehouden, ze hebben een houding van 'wie ben jij die mij commando's geeft, ik red mezelf wel'. Ze kunnen geluid maken wat geen andere hond kan nadoen en iedere shiba eigenaar herkend dit als geen ander, ook wel de Shibascream genoemd. Dit 'gillen' doen ze als er iets moet gebeuren wat niet in hun straatje ligt, zoals tandjes kijken, nagels knippen, borstelen. Het zijn ook enorme aanstellers, trap daar niet al te snel in. Shiba's spelen onderling ruiger dan andere rassen. Het zijn in de regel vrij dominante hondjes maar geen vechters. Ze zijn gezellig en eerlijk en als je met ze werkt en socialiseerd krijg je een heerlijke goed opgevoede, gehoorzame hond.